Sertlik, malzemelerin plastik deformasyona karsı gösterdigi direnç olarak tanımlanır. Sertlik deneyleri malzeme ve imal edilmis parçaların çabuk ve tahribatsız olarak kontrolünü saglayan çok önemli mekanik deneylerden biridir. Teknolojide yaygın olarak kullanılan sertlik ölçme yöntemleri, numune üzerinde elde edilen kalıcı iz büyüklügünün ölçülmesi esasına dayanan yöntemlerdir.
1. Rockwell sertlik ölçme yöntemi: Rockwell sertlik deneyi, sabit yük altında, malzeme üzerinde olusturulan iz derinliginin ölçülmesi esasına dayanır. Ölçümü yapılacak malzemenin cinsine göre, iz bırakıcı olarak ucu çok az yuvarlatılmıs 120o ‘lik konik elmas uç veya 1/16″ ve 1/8″ çapında çelik bilyalar kullanılır. Yük ise 60, 100 veya 150 kg olarak uygulanır. Her yük-iz bırakıcı kombinasyonu farklı bir Rockwell skalasını olusturur ve her skala farklı
malzemelerin sertligini ölçmek için kullanılır. Bu skalalardan en çok kullanılanlar Rockwell B ve Rockwell C skalasıdır. Rockwell B skalası yumusak ve sünek malzemelerde 100 kg yük ve 1/16″ çapında çelik bilya kullanılarak uygulanır. Sertligi 35-100 HRB arasında olan malzemelerin sertliginin ölçümü için uygun sonuçlar verir. Rockwell C skalası serlestirilmis çeliklere 150 kg yük ve konik elmas uç kullanılarak uygulanır. Sertligi 20-70 HRC arasında
olan malzemelerin sertliginin ölçümü için uygun sonuçlar verir.
2. Brinell Sertlik Deneyi: Brinell sertlik deneyi, malzeme yüzeyine belirli bir yükün (F), belirli bir çaptaki (D) sert malzemeden yapılmıs bir bilya yardımıyla belirli bir süre uygulanması sonucu yüzeyde kalıcı bir iz meydana getirmek esasına dayanır. Daha sonra olusan kuvvetin olusan izin küresel yüzey alanına bölünmesiyle Brinell sertlik degeri elde edilir. Deney sonrası sertlik sonucu ifade edilirken BSD isaretinin yanında diger deney sartları bilya
çapı/yük/uygulama süresi sırasına göre bir bilgi eklenir.
3. Vickers Sertlik Deneyi: Vickers sertlik deneyinin kullanım alanı çok genistir. Çok yumusak ve çok sert malzemeler için uygundur. Vickers sertlik deneyi, tabanı kare ve tepe açısı 136° olan standartlastırılmıs piramit seklinde bir elmas ucun, degisken yükler altında numune yüzeyine batırılması sonucu bir iz olusturma esasına dayanır. Deney yükü F=1 kg ile 6 100 kg arasında seçilebilir. Deneyden sonra Vickers sertlik degerini bulmak için kare seklindeki izin kösegenleri mikroskop yardımı ile hassas bir sekilde ölçülür